طالع بینی ازدواج

بدترین مرگ ها بی عشقی است                  برچه می ارزد صدف؟برگوهرش

داشتم تو ورقه هام دنبال مطلب جدیدی که نوشته بودم می گشتم که برحسب اتفاق چشمم افتاد به شعر فوق از مولانا که بیتی از غزلیات شمسه بی اختیار حال عجیبی بهم دست داد ودر این روزگاری که همه به نوعی گرفتار روزمرگی شده ایم تجربه لحظاتی این چنین واقعا غنیمته راستی نظر شما در مورد بیت فوق چیه؟چرا بعد از گذشت قرن ها هنوز کلام مولانا برای بشر امروز تازه است وحرفی برای گفتن داره

عشق ستون همه هستی است                 هستی از آن در طرب ومستی است

ای خوش ازاین عشق شقایق شد              دمبدم ودمبدم عاشق شدن

دل شدگی حاصل عمرگل است              بی دلی افسانه هر بلبل است

لیلی اگر داشت به سرشورعشق               قیس اگر داشت به دل نور عشق

این همه از معجزه عشق دان                  عشق کند نام تو را جاودان

لب نکنم باز مگر گویم عشق               فخرمن این است که می جویم عشق

موی مرا بسته به زلف خدا                    کرده مرا بر غم خود مبتلا

از ازل این شیفتگی بامن است               راضی ام از این دل لیلاپرست

سرخوش ازاین باده لیلایی ام                 گرچه اسیر غم تنهایی ام

یارب از این عشق رهایم مکن              بی کسم از خویش جدایم مکن                           

بیهوده

       به دور خویش

                         می گردی

بقا؛فنا؛بقا

              لیلا

درجواب هو         خواجه گوید:کو

سکس سکسکه ی

                         مستی را دریاب

                                             قلندر

                                                      یاهو

من

  روح شده ام

                   روحی سرگردان

                                       که

در برزخ چشم های تو

                           منتظر

                                 قیامت

                                          عشق

                                                 است